Strike I'm out!

Tja, Ik had het eigenlijk al wel een beetje verwacht; ik ben niet unaniem gekozen door de jury van de schrijfwedstrijd...
Op de site ( www.wineencontactcontract.nl ) kun je de verhalen van de uiteindelijke halvefinalisten nalezen.

Zelf heb ik nu enkele stukken gelezen en ze zijn inderdaad heel anders dan mijn versie van Dimitri Verhulsts beginzin.

Er zijn overigens ook andere beginnetjes afgemaakt.

Gelukkig staan er ook nog meer schrijftips vermeld waar je mee verder kan.
Ik ga namelijk niet bij de pakken neerzitten.
Met het verhaal onder mijn arm en een hoofd vol ideeën ga ik gewoon lekker verder.
Weer een ervaring rijker moeten we maar denken!
Het was een heel spannende tijd die ik voor geen goud had willen missen.
Langs deze weg dan ook een welgemeend proficiat voor de gekozen halvefinalisten!

Zonder dat ik teveel wil verklappen ben ik in ieder geval alweer in mijn nopjes met een nieuwe schrijfopdracht.
Onder het mom; wie geduld heeft wordt beloond, zal ik binnenkort toch iets door heel Nederland kunnen laten lezen.
Maar, bijgelovig als ik ben, wil ik niet te vrolijk gaan rondbazuinen wat dat is.
Stel het gaat toch niet door... Dan moet je dus ook aan iedereen uitleggen waarom dat het geval is.

We gaan maar weer verder en ik moet denk ik maar eens op zoek naar andere uitgeverijen...
(Voor bekenden van mij geldt: je mag mijn 'wedstrijdverhaal' best lezen! Vraag er gerust naar!)

Tot het volgende bericht!

Verhaal ingezonden

Pfoe!
Het is zover, de laatste versie is weer herschreven.
Toch blijf ik iedere keer weer dingen zien die ik toch nog wel anders zou hebben gewild.
Is het goed genoeg?

En nu uiteindelijk maar de knoop doorgehakt en ingezonden.
Dan lees je nog een keer na de inzending de boel globaal door en dan zie ik toch een aantal alinea's die ik niet ben ingesprongen en ik heb een enter gemist.
Dat komt dan ook nog eigenlijk door het overzicht dat je hebt bij het schrijven op hun site.
Het was maar een relatief klein vlakje waarbij ik niet goed kon zien hoe de zinnen er uiteindelijk uit zouden komen te zien.

Maar goed, het zal allemaal wel niet van doorslaggevende aard zijn of je ergens een entertje bent vergeten weg te halen...
Het gaat tenslotte om de verhaallijn neem ik aan.

En nu duimen tot 2 juni!

Hou ik nu wel weer tijd over om lekker 's avonds op de bank te hangen tot het eindvonnis er is!

bij deze alvast mijn grote dank aan Kjeld, Nicole en Ment.
Zij hebben me enorm geholpen met hun opmerkingen, bedenkingen en tips.
Het is erg fijn wanneer mensen van een afstandje nog eens bekijken wat je hebt geschreven want sommige (spellings)fouten zie ik zelf niet meer...

Let the games begin!

Het is zover: mijn verhaal is af!
Gisteravond laat heb ik de laatste woorden ingetikt en geplakt in het bestand op de site van Uitgeverij Contact.

Komende week zal ik het hele verhaal nog een keer afdrukken om zelf door te lezen en te controleren op eventuele tikfouten.
Ment checkt het geheel ook nog een keer.
Kleine aanpassingen kan ik dan ook nog doen en dan is het eindelijk tijd om het definitief in de sturen.

Ik hoor dan echt bij een van de 3000 mensen die hun verhaal insturen.
Hopelijk krijg ik dan later te horen dan ik bij de 25 halve finalisten zit.
Wanneer dat het geval is zou ik al zo blij zijn!
2 September gaan er dan 5 mensen door voor de finale en de uiteindelijke winnaar / winnares wordt door een publieksjury gekozen en bekend gemaakt op 2 oktober.

Of ik het ga halen om door deze schifting heen te komen, laat staan in een finale terecht te komen weet ik niet.
Wat ik wel weet is dat ik keihard mijn best heb gedaan om iets neer te zetten waar ik helemaal achter sta.
En ik ben zelf heel erg trots op het resultaat, ongeacht de uitkomst.

Het bedenken van het verhaal, details uitwerken, research doen, weer een heleboel weggooien tijdens het herschrijven, wachten op reacties van Kjeld, Nicole en Ment.
Alles was een ervaring die ik niet had willen missen.
Schrijven is iets wat ik vroeger al geweldig leuk vond om te doen en sinds kort weer heb hervonden.
Nu laat ik het niet meer los en blijf ik het gewoon met heel veel plezier doen.
Verhaal na verhaal.

Misschien dat ik het volgende verhaal wel gewoon post op deze site.
Wie weet?
In ieder geval houd ik jullie op de hoogte!

Groetjes, Es

Wedstrijd update

Hallo allemaal,

Laatst kwam er een nieuw bericht in mijn mailbox en de inhoud daarvan wil ik jullie toch niet onthouden.

Het ging over de schrijfwedstrijd waar ik aan meedoe.
In totaal hebben zich ruim 3000 mensen aangemeld voor de uiterlijke inschrijfdatum van 2 januari.
Hun gemiddelde leeftijd is 34 jaar.
Daarna hebben zij allemaal een keuze kunnen maken uit één van de tien intro's die tien verschillende auteurs hadden gemaakt.

803 Mensen zijn bezig met het afschrijven van hun verhaal.
Of ik daar ook bij hoor weet ik niet, omdat ik het in mijn eigen format schrijf en niet op hun site.
Ik was helemaal gewend aan mijn eigen pagina, vandaar.
Uiteindelijk wordt het volgend mij een kwestie van kopiëren en plakken naar hun site en dan maar insturen!

37% Van de deelnemers heeft voor de intro van Dimitri Verhulst gekozen.
De meeste deelnemers schijnen met meer dan één verhaal bezig te zijn.

Dat begrijp ik toch niet helemaal; we mochten 1 verhaal kiezen.
Of schrijven zij meerdere varianten op hetzelfde begin?

En verder (ik vat het maar even samen) zijn er inzendingen van Nederlanders die in het buitenland wonen.
Dankzij internet kun je natuurlijk helemaal aan de andere kant van de wereld zitten en toch inschrijven!
Lijkt me ook apart hoor.

Ik ben inmiddels druk bezig met het herschrijven van mijn verhaal.
Het voorlopige doel is één hoofdstuk per avond te herschrijven.
Meer lukt echt niet op dit moment.
Daarvoor heb ik het gewoon te druk met mijn baan in het onderwijs en mijn gezin.

Wanneer je alles graag zo goed mogelijk wilt combineren moet je bepaalde compromissen sluiten.
Nu is het geen vakantietijd dus kan ik niet zoveel tijd steken in het schrijven als anders.

Tot zover dit bericht.
Wanneer ik meer kan vertellen zal ik het laten weten!

Herschrijven

Zoals de titel al verklapt ben ik nu bezig met het herschrijven van mijn verhaal.
Ik begin er wel aardig de kriebels van te krijgen allemaal:
Krijg ik alles wel op tijd af?
Wat zal de jury ervan vinden?
Heb ik alle situaties waarin mijn hoofdpersoon zich bevindt goed omschreven?

Ik heb voortdurend het gevoel dat ik dingen vergeten ben of dat een bepaalde zin net een tikje anders moet.
Dat herken ik trouwens wel van mijn eerste boek.
Hoe vaak dat al opnieuw bekeken is weet ik inmiddels niet eens meer.
Dat is het nadeel van alles perfect willen hebben.

Soms denk ik ook dat ik deze week weer iets anders perfect vind dan de volgende.
Uiteindelijk zal ik gewoon de symbolische pen neer moeten leggen en het op moeten sturen.

Opvallend eigenlijk dat schrijven voor mij nauwelijks iets met pen en papier te maken heeft. Ik doe alles op de computer.
Zelfs notuleren tijdens een vergadering gaat op die manier.
Daar moeten mijn collegae dan maar aan wennen.
Zij zijn verder allemaal nog van de 'oude stempel' zoals ze het zelf noemen.
Liefst alles meteen op papier met een pen en uitrekenen uit het hoofd zoals het hoort.

Maar goed dan heb ik het over mijn werk en daar hoef ik eigenlijk over twee dagen pas weer aan te denken. Laat ik het dan ook maar hierbij laten...

Recensies

Spannend was het wel!
Ik had mijn verhaal aan drie mensen gegeven:
Ment, Kjeld en Nicole.
Zij zouden het doorlezen, opmerkingen erbij plaatsen, eventuele schrijffoutjes opmerken en hun algemene mening geven over het geheel.

Ik ga er niet op in of ze het al dan niet goed vonden.
Daar moet iedereen een eigen mening over kunnen vormen wanneer het zover is.

Wel vind ik het opmerkelijk dat ze over hetzelfde verhaal drie totaal verschillende inzichten gaven.
Ieder vond weer een ander punt waarop ze tips hadden.
En eerlijk gezegd kwamen ze allemaal met dingen waarvan ik tijdens het schrijven al had ondervonden dat ik daar iets meer mee kon of verder moest uitdiepen.

Dankzij hun tips kan ik in ieder geval weer lekker verder en weet ik dat ik in ieder geval wel hard op weg ben naar mijn uiteindelijke versie.
Tenminste; uiteindelijk tot 2 april.

Ik heb geen idee wat er gaat gebeuren wanneer ik (stel je eens voor) door de eerse ronde zou komen.
Waar zoeken ze naar?
Ik kan me niet voorstellen dat ze iemand willen die Renate Dorresteijn precies na kan doen. Iedere schrijver moet toch ook een eigen kant op kunnen gaan.
Je kan ook geen carriere maken wanneer je exact kan zingen als Marco Borsato.

Zoeken ze naar een kant en klaar boek?
Moet het direct zo uit te geven zijn of willen ze liever een boek of verhaal waar je nog een stukje verder mee kan gaan.
Iets waar ze ook nog hun eigen sturing in kunnen hebben?

Dankzij mijn drie eerste lezers ben ik er in ieder geval wel achter dat ik gelukkig bepaalde andere zienswijzen wil verwerken in het verhaal en niet (waar ik eigenlijk bang voor was) per se vast wil houden aan mijn eigen denklijn.

Herschrijven geblazen!!!

Contact met de politie

Vandaag werd ik voor de tweede keer teruggebeld door de sterke arm der wet.
Zo zit je het ene moment nog met vragen en zo kun je ronduit vertellen over je verhaal en het toetsen aan de werkelijkheid.

De vorige agente gaf me veel vrijheid door als commentaar te geven dat alles afhankelijk was van de situatie. Heerlijk, want zoals ik eerder al zei kon ik nu van alles verzinnen en neerzetten zoals ik het wilde.
Als schrijfster van een fictief verhaal mag je manipuleren zoveel je wilt heb ik bedacht.

Deze agent echter liet een duidelijke stilte vallen nadat ik hem dit uitlegde.
Misschien moest ik het wat verder uitdiepen.
Nadat ik vertelde hoe ik het verhaal verder had verzonnen was hij eigenlijk heel positief over de gang van zaken.
Zo was eigenlijk ook wel de standaard procedure.
Misschien dat ik enkele details heb verzonnen die niet kunnen maar over het geheel genomen kon hij zich vinden in het verhaal.

Na het gesprek wilde ik graag zijn naam noteren om hem eventueel te noemen in een dankwoord, mocht het ooit zover komen.
In eerste instantie gaf hij zijn naam wel maar meteen daarna wilde hij liever toch niet genoemd worden omdat hij eerst een verhaal zou willen lezen voor zijn naam eraan gekoppeld wordt.
Kan ik ook wel begrijpen hoor.
Alleen mocht ik zelfs het politiedistrict in zijn algemeenheid niet noemen tot zij de hele geschiedenis hadden gelezen.

Bij deze dus; ik noem geen namen.
Niet van de agenten die mij te woord hebben gestaan, noch van het district of de afdeling waarmee ik heb gesproken.
Hopelijk kan ik hier een keer op terug komen.
Dat zou zoveel betekenen als dat ik met het verhaal door de eerste ronde heen ben gekomen en het aan hun heb laten lezen.
Dat laatste heb ik wel beloofd want ookal mag ik ze niet noemen, dankbaar voor de hulp ben ik wel degelijk!

Kort verhaal

Het valt niet mee een verhaal te schrijven wanneer het niet helemaal door mij is verzonnen.
Daar ben ik nu wel achter.
De wedstrijd houdt namelijk in dat je (maar dat heb ik volgens mij al een keer verteld) moet beginnen met een stukje dat een ander opgeeft.
Nou had ik een enkele zin gekozen wat het misschien makkelijker zou moeten maken.

Kom ik meteen op de volgende uitdaging:
De deadline! Wat heb ik me zorgen gemaakt over die eindtijd.
Haal ik het wel om alles af te hebben voor die tijd?
Ik wil namelijk ook dat een aantal mensen het doorlezen enkritiek leveren voor ik het uiteindelijk echt ga opsturen.

En ik had nog een stukje research te gaan.
Bij mijn verhaal had ik hulp nodig van de politie omdat er een ongeluk is gebeurd.
Tenminste, dat is wel de essentie van het stuk.
Hoe kan ik alles zo realistisch mogelijk neerzetten zonder achteraf kritiek te krijgen in de trant van: Dat is echt niet de dagelijkse gang van zaken.
Je kijkt teveel naar Hollywood films!

Kort gezegd ben ik 9 januari begonnen met contact zoeken via de afdeling communicatie.
Na een paar keer proberen (we proberen binnen 48 uur contact met u op te nemen.)
werd ik op 30 januari inderdaad teruggebeld en kon ik mijn vragen stellen.
Helaas, of misschien juist gelukkig voor mij en mijn dikke duim kon er niet eenduidig worden gereageerd op mijn vragen.
Bijna alles hing af van de situatie.
Al met al komt het erop neer dat ik de vrije hand had om verder te gaan.

Doordat ik wel al een heel stuk had geschreven waar de politie (in het verhaal) bij was betrokken hoefde ik zo weinig te herschrijven dat alles ineens in een stroomversnelling kwam.

Volgens mij is het verhaal in essentie zo klaar en kan het door Ment, Kjeld en Nicole gelezen worden.
Ik ben erg benieuwd wat zij ervan vinden en of alles wel duidelijk is.
Het verhaal is wel een stuk korter uitgevallen dan ik had gedacht.

Google docs geeft namelijk niet aan hoeveel pagina's je al hebt verbruikt.
Daarom had ik het ook gekopieerd naar Word.
Hoelang het verhaal is hou ik nog geheim maar ik ga in dit geval geen hele hoofdstukken erbij verzinnen omdat ik ga voor kwaliteit en niet kwantiteit.

Laten we hopen dat het niveau hoog genoeg is om lezers te vermaken / boeien en natuurlijk om door te kunnen gaan naar de tweede ronde.

Werken in een eigen omgeving

Bij de schrijfwedstrijd van uitgeverij Contact is ruimte gemaakt voor het schrijven van je verhaal binnen hun virtuele omgeving.
Met andere woorden: op hun site is een pagina waar je, na jezelf te hebben aangemeld, je verhaal vorm kunt geven.

Ik ben inmiddels echter zo gewend aan mijn eigen omgeving binnen Word en Google dat ik het daar liever schrijf.
Uiteindelijk valt alles wel te knippen en te plakken.

Het schrijven kent zo zijn ups en downs.
Zo ben ik nu redelijk tevreden met het begin, komt het tweede gedeelte nog niet van de grond omdat ik daar de hulp van de politie bij nodig heb en de rest van het verhaal vind ik eigenlijk prima zo.
Alleen moeten de ruwe kantjes eraf worden geschuurd.

Komt nog en uiteraard:
Wordt vervolgd.
Een kort stukje dit keer.

Tijdgebrek

Ik hoor het steeds meer om me heen:
Iedereen heeft last van tijdgebrek.

Soms zou het me net iets beter uitkomen wanneer een dag een paar uurtjes langer zou zijn.
Zoals vandaag.
Eerst les gegeven aan de kleuters, daarna tussen de middag vergaderen en een afscheids musical oefenen voor een oud-collega.
Meteen weer voor de klas en na school nog een keer dezelfde musical.
Dan door de stortregen naar huis fietsen, kindertjes ophalen, koken, eten en nog heel even spelen voor het tijd is om de hele boel in bad te doen.
Het is inmiddels 20.00 uur en ik wil nog even spinnen.
Wanneer ik helemaal klaar en gedouched beneden kom is het weer bijna 21.00 uur en ik wil eigenlijk ook nog verder werken aan mijn verhaal.

Gisteren ben ik ook weer een heel stuk opgeschoten.
Wanneer ik mijn mening geef over de hoofdpersoon ben ik bang dat ik teveel weggeef dus doe ik het maar niet...
Eigenlijk moet ik er nu niet meer aan beginnen en gewoon eens lekker op tijd naar bed gaan.

Wat zal ik doen???

Nachtwerk

Zoals ik in het vorige artikel al aangaf doe ik dit jaar mee met een schrijfwedstrijd van uitgeverij Contact.
Het is erg spannend.
Ik weet bijvoorbeeld niet hoeveel mensen er precies meedoen.

In mijn hoofd is het verhaal al zeer vergevorderd.
Het op papier zetten is altijd weer een heel ander verhaal.
Ten eerste kost het enorm veel tijd alles uit te schrijven wat in mijn hoofd zit en ten tweede ben ik erg kritisch op mezelf.
Bijna iedere zin die ik heb geschreven wil ik uiteindelijk toch weer anders hebben.
Gevolg; ik schrijf alles op dit moment zo goed mogelijk op en bekijk het de volgende dag wel weer opnieuw.

Daarnaast zit ik met een uitdaging qua tijd.
Ik werk uiteraard ook nog 4 dagen per week en heb een erg jong gezin.
Tegen de tijd dat iedereen verzorgd is en ik kan beginnen met schrijven is het toch weer 20.00 uur.

Wat ik even vergeten was sinds mijn vorige boek is dat ik helemaal opga in het verhaal terwijl ik het schrijf.
Is er bijvoorbeeld een ontploffing; dan zie ik die daadwerkelijk voor me en schieten er allerlei gedachtes en gevoelens door mij heen, alsof ik er zelf bij ben geweest.
Gelukkig ook weer niet tot het niveau dat ik er nachtmerries van heb maar er is wel degelijk een verhoogde hartslag en adrenaline.

Tja en dan moet je op een gegeven moment stoppen met schrijven. Morgen is er weer een dag en dan moet er weer gewerkt worden.

Een tip die ik voor mezelf had was niet meer schrijven na 21.00 uur.
Doe ik dat wel, dan weet ik vooraf al dat ik de eerste twee uur wakker lig in bed.
Alle dingen uit het boek spelen dan nog in mijn gedachten.
Heel goed dat voornemen. Het is alleen niet werkbaar.
Per dag 1 uur met de deadline die wel al vastligt is echt te weinig.
Gisteravond ben ik dus om 21.00 uur begonnen en kon niet stoppen voor de klok 0.30 sloeg. Heel onverstandig en vermoeiend.
Gelukkig is dat niet het gevoel dat overheerst want:
Ik heb heel veel werk kunnen verzetten en ook vandaag kwamen er weer nieuwe ideetjes in mij op.
Al met al toch voor herhaling vatbaar?
Misschien wanneer ik de dag erna niet hoef te werken.
Voorlopig probeer ik gewoon lekker vanaf 20.00 uur te schrijven en te stoppen wanneer we normaal gesproken ook naar bed zouden gaan.

Schrijfwedstrijd

Dit jaar begint geweldig!
Er is een schrijfwedstrijd van uitgeverij Contact.
Daar heb ik me vorig jaar voor ingeschreven en 2 januari is hij van start gegaan.
Hoofdprijs: een contract bij deze uitgeverij.

Status op dit moment is:
Ik heb net een van de tien beginnetjes gekozen.
Welke het is geworden houd ik nog even geheim.
Daarna ben ik gaan nadenken over het vervolg van dit verhaal.
Het is geen gemakkelijke verhaallijn maar dat vind ik zelf wel uitdagend.

Ment gaat mij helpen door het te lezen wanneer ik twijfel of het wel wat is.
Heerlijk wanneer je zo iemand hebt die je dat steuntje in de rug kan geven dat je nodig hebt om te kunnen schrijven. Zelf kun je namelijk niet zo subjectief naar je werk kijken als een ander.

Ga ik winnen?
Geen idee. Het zou wel enorm leuk zijn maar ik maak me geen illusies.
Er zullen veel meer mensen dan ik alleen zijn die graag meedoen met deze wedstrijd.
Voorlopig denk ik dat ik het dus maar zie als een ontzettend leuke uitdaging en oefening.
Win ik niet? Dan heb ik in ieder geval weer een cool verhaal geschreven want het auteursrecht blijft bij mij.

Heerlijk weer zo'n nieuw project om me op te storten.
Ik wil eigenlijk wel ook mijn andere boek nog een keer doorlezen, bekijken hoe het staat in boekformaat en... Tja uitgeven?
Nu twijfel ik toch wel weer.
Misschien komt dat ook weer niet goed over op een uitgeverij wanneer je je eigen werk zelfstandig uitgeeft.

Maar het zal in boekvorm verschijnen hoor!
2 April is in ieder geval de inleverdatum voor de wedstrijd en dan hoor ik binnen een paar maanden of ik door ben voor de tweede ronde.

Duimen maar!