Nieuwe hebbedingetjes

En zo probeer ik weer eens nieuwe dingen uit op mijn blog.
Ment had allerlei leuke zogenaamde widgets op de familieblog gezet en die zagen er wel leuk uit.
Zoals ook een ding 'live feed' genaamd waarop je via een wereldkaart en een lijst kan bekijken uit welke delen van de wereld mensen inloggen op mijn blog.
Weet ik ook waar iedereen vandaan komt.

Verder komt er binnenkort een advertentielijst naast mijn blog te staan.
Deze is van Advent. Zij bekijken de onderwerpen die in het blog aan de orde komen en passen daar hun advernenties op aan.
Zo kunnen bezoekers via advertenties weer op interressante sites komen die te maken hebben met waar zij net over aan het lezen waren.
Wat een techniek he?

Ik ben niet anders gewend dan een onderwerp te googelen, een site aan te klikken, daarna te bekijken of het gaat over het onderwerp dat ik zocht en dat net zo lang tot ik weet wat ik wilde weten.

Gisteren bereidde ik een knutselwerkje voor. Vandaag gaf ik namelijk les aan groep 1/2 en dan probeer ik altijd een actueel en nieuw werkje te vinden.
Geweldig! Ik kwam een dingetje tegen dat er vrij makkelijk uitzag. (Voor meer leuke ideetjes kijk ik vaker op Wim's Fröbelpagina www.knutselidee.nl)
De kinderen zouden een Pietje maken dat op handen en voeten kon staan.
Erg leuk allemaal.

Ik maakte vooraf een voorbeeld. Ging ook nog goed.
Een probleempje: de kinderen werken met andere lijm dan ik en hun Piet bleek last te hebben van vocht in de ledematen.
Dat krijg je van slappe behangerslijm!
Gevolg; Best leuk versierde Pietjes die niet konden staan, op handen noch voeten!

Maar goed, nu hangen ze dan maar in het lokaal. Al met al een redelijk geslaagd projectje vind ik zelf. Maar het kan beter.
Misschien steviger karton de volgende keer? Of toch nog even googelen.

Frustraties als computer no no

Ken je dat?
Je wil wel heel graag meer leren over het werken met en achter een pc maar het lukt nog niet helemaal?
Of zelfs helemaal niet...
Nog een vervelend detail.. Nou ja vervelend.
Mijn vriend is wel heel handig achter die dingen.
Ik kan hem altijd om hulp vragen.
Heel geduldig legt hij dan alles uit.
En nog een keer.
Kijk, dan klik je hier. Je voert je URL in... O, die heb je nog niet?
Wat een URL is?
Weet je wat, ik help je wel even op weg.
Klikkerdeklik pats, enter, delete, schermpje open, schermpje sluit. Voer je wachtwoord in.
Zo nu ben je aangelogd.
Lukt het zo verder?

JA! Ik weet het zeker dit kan ik ook.
Helemaal vol zelfvertrouwen kruip ik weer achter dat rechthoekige scherm en Ment verlaat de woonkamer. De cursor knippert aan en uit.
Mijn hoofd begint ook weer te kloppen.

Grrr. Heb Ment eigenlijk weer nodig.
Ben verdwaald op het web en kan ineens niet meer de weg naar mijn eigen blog vinden.
Zit ik net zeer vol vertrouwen aan iedereen die maar wil luisteren / lezen te vertellen dat het echt heel makkelijk is!

Sorry! Ik neem alles terug! Vergeef me mensen...
Ik ben nog niet klaar voor het digitale.
MAAR: Ik doe wel mijn best en daar gaat het uiteindelijk om hebben mijn ouders me vroeger geleerd.

A Writers Blog

Ik ben bijna 30 en moeder van 2 schatten van kinderen. Gelukkig hoef ik niet alleen op te voeden; mijn lieve Ment is mijn steun en toeverlaat.

Naast mijn thuisleven heb ik nog een tweede leven; werk in het basisonderwijs.Maar ik heb (net als ieder ander?) behoefte aan nog een leuke hobby.

Eentje waar ik helemaal in op kan gaan nadat de kindjes naar bed zijn.En toen bedacht ik me dat ik als kind had bedacht later kinderboeken te gaan schrijven.Daar ben ik een keer aan begonnen. Ging ook best wel goed... Tot ik exact die titel die ik ook in mijn hoofd had zitten in de boekenzaak zag liggen.Meteen mee gestopt (dat boek althans) want kennelijk moet ik da tonderbewust een keer hebben gezien en onthouden.

Ik wilde iets unieks maken. Iets wat ik zelf echt helemaal had bedacht. Van titel tot uitvoering.Bijna ben ik zover; mijn eerste boek (ik hou het nog even spannend) is klaar. Titel, begin, plot alles is al klaar, ik moet het alleen nog redigeren en het vervelende is; daar gaat volgens mij nog de meeste tijd in zitten. Iedere zin die ik al twee keer in handen heb gehad moet de derde keer toch weer anders. Of hij dan weer hetzelfde is als de eerste keer weet ik dan niet meer.

Een nieuw boek zit ook al in mijn hoofd.Dat moet een boek met historische feiten worden vermengd met een zeer persoonlijke geschiedenis.De titel is er al, inhoud blijft maar groeien.Alsof ik drie kinderen heb en een vierde op komst.Voorbeelden voor mij zijn zonder twijfel: Khaled Hoesseini, Nicci French, Esther Verhoeff en vele anderen.